dinsdag 21 september 2010

CJVV – vv Hoogland E3. 5-4

Verslag van een heel mooi weekend ondanks de niet verdiende nederlaag tegen de pupillen van de Rubenslaan. Hierover later.
Tja waar zal ik beginnen. Doordat ik vorige week met een lelieblad uit De Efteling was ontsnapt heb ik echt een hele zware straf gekregen.  Aangezien ik heel erg verdrietig was omdat ik niet naar mijn broertje en zijn kornuiten kon kijken en ook niet naar het Dorpsfeestkon  heb ik een hele goede supertruc gedaan. Ik ben naar de Tovenaar geweest en heb een persoonswisseling gedaan.  Aangezien ik toch Raspoetin de kabouter ben wilde ik mijzelf vermommen als Wes van Yo maar dat kon niet omdat Jantje S. ging optreden. Toen dacht ik weet je wat leuk een dagje door brengen in het leven van een coach. De Tovenaar  heeft mijn veranderd in één van jullie twee coaches, hahah wat een goeie. Zo kon ik ook mooi naar het Dorpsfeest maar moest wel oppassen wat de betovering duurde maar 24 uur. Op vrijdagavond heb ik samen met de andere coach de opstelling gemaakt. Was niet zo spannend want die is iedere week hetzelfde. Nogal logisch. Toen mooi tandjes gepoetst, beetje gel in mijn haar voor de chikkies, leuker geurtje op gespoten en ik was klaar voor het Dorpsfeest. Zelfs de vrouw van de coach heeft niets gemerkt dat ik het was. Maar ja de echte coach moest ook veranderd worden en die is veranderd in de andere coach, Begrijpt u het nog, ik wel.
Gezellig naar de tent groooooot joh, ik zag allemaal bekenden waaronder een Prins met blonde Prinses en ook de moeder van Robert. Die gingen tekeer bij Jantje S en stonden met hele grote witte doeken te zwaaien, ik dacht eerst dat ze naar een wedstrijd van de amsterdamse club stonden te kijken maar ik hoorde dat zij probeerden om de aandacht van Jan te trekken door met hun ondergoed te zwaaien. Ik heb ook mijn vader nog gezien, die stond lekker rustig in een hoekje die hoor en zie je nooit zegt mijn moeder altijd. Toen nog even naar de Dissel want je moet tenslotte toch fris op de club komen. Ik ken de Kolk wel maar De Dissel niet, rare naam en rare mensen.
Toen lekker vroeg op en naar de wedstrijd. Opstelling bekend, Daan op goal, achterin die en die en die middenveld en die ook en die ene links en de andere rechts. O ja en ook nog 1 diep voorin. Moeilijk he, in ons kabouter team mogen we overal lopen. Dat moet ook want wij spelen wel eens tegen de REUZEN en die zijn heeeeel groot, hebben groooote armen en in het begin waren wij altijd een beetje bang.  Bij jullie herkende ik dit ook. Jullie keken een beetje tegen deze reuzen, grote jongens op. Lekker niet doen. Wij als kabouters zijn altijd sneller doordat wij steeds bewegen en de bal snel naar elkaar spelen dan kunnen de reuzen ons niet pakken. En als ze duwen doen wij dat ook lekker en soms geef ik er een ook wel eens een tikkie maar dat mach eigenlijk niet. Als vermomde coach probeer ik allerlei aanwijzingen te geven maar na de 1-0 en 2-0 achter hebben jullie het wereldrecords paal en latje schieten gebroken. In plaats van voor te staan. Toch nog 2-1 gemaakt door Nick en vervolgens liep de tegenstander uit naar 4-1. Ik moest bijna huilen, maar altijd kop omhoog schouders eronder en doorgaan. Rennen tot je niet meer kan. Terug naar 4-2 door Mick , daarna toch weer 5-2 nog 5 minutne te gaan en dan 5-3 door Vincent en snel weer 5-4 door Jarrell, Maar helaas tijd en voor de tweede maar ook laatste keer verloren. Als jullie met inzet voetballen, kopje niet laten hangen, goed luisteren naar de aanwijzingen en niet meer onder d e indruk zijn van de grote jongens winnen jullie alles.
De betovering is bijna over, nog even snel gebruik maken van de situatie en de vrouw nog even een knuffel geven en snel  wegwezen. Maar ja waar naar toe.  Ik heb mij aangemeld als vrijwilliger bij het Dorpsfeest en heb lekker ik in de kinderboerderij naast de geit geslapen.  Lekker sappig hooi. In de ochtend moesten er nog een aantal mensen hardlopen waaronder Vincent, Rinze, Jarrell en Leo.
De passie en lef die de hardlopers hebben getoond hoort bij jullie E3. Ze hebben het enorm goed gedaan waarbij er één een medaille heeft gehaald en de ander net niet. Ook Leo heeft mooi een halve marathon gelopen grote klasse. Mijn vader kan net naar het veld fietsen en dan houdt het op.
Jongens de betovering is over ik ga er vandoor en ik dnek da tik een paar maanden niet meer kan komen kijken. Als ik rond de Kerst weer kom kijken en er staan meer dan 20 punten op de teller dan trakteer ik op patat. Mijn vader schiet dat wel voor.
Tot ziens kampioenen.
Jullie gezellige en onzichtbare kabouter.
PS Verkering met Sneeuwwitje is uit. Heb nu een ander leuk meisje,  die heb ik van de Trollenkoning geleend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten